Bonjour! Dit postje -Dear Diary- ben ik van plan om een paar keer per maand te gaan doen. Ik ga vertellen over mijn leven, wat er in me omgaat... Voor één keer niet alleen maar positieve dingen zoals nieuwe nagellakjes, revieuws van lipglossjes, tags of muziek die ik mooi vind, maar meer persoonlijke dingen. Dat wil zeggen: ook negatieve dingen. Gewoon dingen die ik wil neerschrijven. Ok, typen. Benieuwd?
Als ik er eens over nadenk, is er de afgelopen twee weken best wel veel gebeurd. Vorige week was ik van maandag tot donderdag ziek, waardoor ik mijn 'verjaardagstraktatie' niet kon uitdelen op school. In de lagere school zou ik dat vast heel erg gevonden hebben, denk ik. Normaal moest ik de hele week thuisblijven, maar vrijdag ben ik toch naar school gegaan. Ik was het gewoon beu om alwéér een hele dag in de zetel te zouden moeten liggen. Ik haat het echt om niets doen. Het is zelfs zo erg dat ik s' avonds niet naar van die kookprogramma's -waar iedereen tegenwoordig naar kijkt- kijk, omdat ik dat maar 'tijdsverspilling' vind. Natuurlijk is een hoofstuk in 'Pretty Little Liars' lezen héél nuttig. Ik zit nu aan deel 4, btw.
En dan maandag... Vergeleken bij maandag lijkt die hele week ziek nog leuk. We hadden hoogspringen op school. En zoals ik al gezegd had in een vorig postje, ben ik dus gevallen, nadat ik over het touw gesprongen was. Ik was duizelig -logisch als je een hele week ziek bent geweest en dan gewoon plotseling weer gaat sporten- en ben van de mat gevallen - op mijn voet. Kan je nog volgen? Ik dus meteen naar de dokter. Oh, het deed echt ongelooflijk veel pijn. Ik was echt zo bang dat ik in het gips zou moeten - ik heb namelijk nog nooit iets gebroken. Gelukkig was het maar mijn ligament die verrokken ofzo was. Ik heb wel 3 dagen met krukken gelopen, maar dat vind ik helemaal niet erg, nadat ik hoorde dat als ik dat niet deed, wel eens mijn hele leven last zou kunnen gehad hebben van mijn voet.
'KEEP CALM AND STAY POSITIVE'
'KEEP CALM AND STAY POSITIVE'
Als ik nu niet met mijn voet op een verhoogje zou liggen, huiswerk makend, zou ik nu aan het dansen zijn. Ik had namelijk normaalgezien het hele weekend dansoptredens. We mochten optreden op een soort van sportgala! Het eerste waar ik aan dacht toen ik besefte dat ik daar lag -naast die dikke mat van het hoogspringen- was: zal ik kunnen meedansen? Als ik toen geweten had dat de dokters me een paar uur later zouden zeggen dat ik tot de paasvakantie niet mag sporten, zou ik vast in tranen uitgebarsten zijn.
Het klinkt nu allemaal waarschijnlijk erg dramatisch, maar het valt best wel mee. Ik kan al heel goed stappen op die voet en waarschijnlijk zal dat van 'tot de paasvakantie' wel wat vervroegd worden. Ik moet wel nog elke dag ijs op mijn voet leggen, maar dat is ook het minste. Eigenlijk, nu ik er zo bij nadenk, is het allemaal nog niet zo erg. Iedereen is echt heel lief, en de maandag was voor mij voor 1 keer niet saai, haha. (;
NEVER REGRET. IF IT'S GOOD, IT'S WONDERFULL. IF IT'S BAD, IT'S EXPERIENCE.
Ja, ik had gezegd dat ik niet alleen positieve dingen zou gaan vertellen. Maar ook al lijkt dit allemaal heel erg negatief: ik heb er ook positieve herinneringen aan. Bijvoorbeeld dat ik nu de lift mag gebruiken op school, of dat het nu voor even niet uitmaakt dat ik al de hele week mijn zelfde rode riverwoods schoenen aanheb, omdat dat de enige zijn die ik kan dragen - ik geraak niet met mijn voet in mijn laarzen.
Zo, dit was het denk ik voor deze week. Verder zijn er dus zegmaar niet echt speciale dingen gebeurd. Wat vinden jullie van dit onderwerp? Moet ik dit vaker gaan doen? Ik vind het in ieder geval erg leuk!
Wat vinden jullie trouwens de leukste naam voor deze 'rubriek': 'Dear Diary' of 'Greetings from Chloe' ?
